Blog Martyny

Dzisiaj cały dzień zmarnowałam. Nie specjalnie oczywiście, po prostu miałam niesamowity ból brzucha i na nic nie miałam ochoty. Pod wieczór zadzwonił Sam, podziękować za kartkę świąteczną oraz zaprosić mnie na jutrzejszą imprezę u niego w domu. Jeszcze nie wiem czy pojadę. W każdym razie podziękowałam za zaproszenie i powiedziałam, że dam znać jutro.

I za chwilkę Święta... Nie kupiłam ani jednego prezentu, nie spakowałam walizki (chyba nawet nie mam walizki!), nie zaplanowałam podróży na lotnisko... Nie wiem czy zawozi nas David, czy sama nas zawiozę i zostawię auto na przylotniskowym parkingu, czy może pojedziemy pociągiem... Nie mam pojęcia. W każdym razie po drugiej stronie będą na nas czekali rodzice!!! Pojadę do domu i będę się obżerała smakołykami przygotowanymi przez tatę! I co z tego, że znowu przytyję.... Jakoś przeżyję. Zresztą postanowiłam sobie, że do moich urodzin (do maja czyli) zmieszczę się bez problemu w moje chudziutkie białe jeansy! Bo to wstyd żebym się w nie teraz nie mieściła! W zasadzie to miałam je tylko raz na sobie... Jechałam wtedy z dziewczynami na imprezę... Przed imprezą postanowiłam wybrać się po bluzeczkę, niestety nie udało mi się żadnej kupić, ale za to kupiłam trzy pary jeansów, śliczny pasek, przepiękne buty i pewnie coś tam jeszcze, ale nie pamiętam dokładnie, bo to pewnie na początku września było, jak i nie w sierpniu... W każdym razie pamiętam, że założyłam te nowe jeansy, w zasadzie nie białe a kremowe (śliczne), moje złotawo-srebrne (ciężko określić) buciki na wysokim obcasie, złotawy gorsecik siostry i tą jasną króciutką kurteczkę jeansową z krótkimi rękawkami. Rzadko mi się to zdarza powiedzieć, ale wyglądałam dobrze, a może raczej powinnam powiedzieć, że czułam się dobrze... I pamiętam ten wieczór dobrze, ponieważ wtedy właśnie spotkałam Deana. Tak akurat wyszło, że postanowiłam dotrzeć do miasta autobusem i powiem szczerze, że od tamtej pory na ogół autobusem jeżdżę... Bo wtedy, na przystanku w Beeston wsiadł Dean! Zobaczyłam go kątem oka, ale jakoś w ogóle nie pomyślałam, że to on. Przysiadł się do mnie i zaczęliśmy rozmawiać. Ja jechałam spotkać się z dziewczynami z pracy w Oceanie, on z innymi ludźmi z pracy w The Squares... Nasza rozmowa była jakaś sztywna i mimo, że on powiedział, że pewnie później do Oceany przyjdą i ja oczywiście miałam nadzieję, że tak się stanie, to oczywiście wiedziałam, że kłamał i że skoro wiedział, że ja tam będę to na pewno tam się nie pojawi. I się nie pojawił... I to w zasadzie była nasza ostatnia rozmowa, po której jakoś tak lepiej mi było, bo stwierdziłam, że to kłamczuch i nie warto naszej znajomości dalej ciągnąć, ale oczywiście było mi ciężko. Jeszcze kilka słów zamieniliśmy ze sobą, tak tylko, by załatwić stare, łączące nas sprawy i tyle... I już nigdy więcej nie udało mi się Deana spotkać w autobusie oczywiscie! A wracając do moich spodni, to potem, chciałam je założyć po jakimś czasie, po kilkutygodniach, kiedy to byłam w domku i z Cichym do Fresha się wybierałam, i co? Nie zmieściłam się! To znaczy zmieściłam się i nadal się mieszczę, ale tragicznie w nich wyglądam, jak parówka! Ale to się zmieni! Musi się zmienić. Wiadomo, że z mojego ulubionego jedzenia nie zrezygnuję oczywiście, ale na nowo zapiszę się na basen i w ogóle będę miała więcej ruchu! Obiecuję to sobie i słowa dotrzymam!!!

Właśnie zajrzałam na mojego bloga i przeczytałam poprzednią notkę, i co? I wcale nie było dobrze tym razem! Możnaby powiedzieć, że nasza znajomość skończyła się szybciej niż się zaczęła, ale to nic.

Wczoraj wyszłam wcześniej z pracy bo potwornie bolał mnie brzuch! I po drodze do domu czułam się strasznie! Myślałam, że nie dojadę! Mgła była taka, że nic nie widziałam. Światła przeciwmgielne nie pomogły. Ale jakoś się udało oczywiście. Dzisiaj w pracy mieliśmy imprezę świąteczną. Dostałam szaliczek i czapeczkę (firmowe, zajebiste!), które oddałam Val, dla wnuczków oraz perfumy Dolce&Gabbana, sztuk 2, z których jedne oddałam Renacie, bo też je chciała mieć, aha no i kartki świąteczne podostawałam oczywiście. Ja moją specjalną kartkę dla Sama miałam, ale nie udało mi się go spotkać, więc dałam Stevowi, żeby mu przekazał.

Zaraz chyba kąpiel sobie wezmę, taką relaksującą, nie to żebym brudna była :) No i książkę przy okazji poczytam, bo na to na ogół brakuje mi czasu.

Jutro wybiorę się na Świąteczne zakupy, bo to chyba najwyższa pora! Zawsze zostawiam świąteczne zakupy na ostatnią chwilę, ale tym razem to już chyba przesadziłam! W każdym razie dzisiaj zakupów zrobić nie mogę, bo siostra po 16-stej z pracy dopiero wraca i wtedy będzie już za późno.

W tym roku po raz pierwszy w życiu spędzę Wigilię poza domem. Wszystkie poprzednie 22 wigilijne kolacje spędziłam z rodziną. Tym razem w zasadzie też z rodziną będę, bo siostra będzie, Marcin, Aga, Olivka... No ale to oczywiście nie to samo. Niestety nie udało się tego załatwić inaczej i z resztą rodziny zobaczę się w dniu następnym. Teraz muszę pomyśleć co przygotuję na kolację u brata, bo każdy coś przynosi...

Musi być! Nie chcę znowu wszystkiego zepsuć. Bo zdałam sobię sprawę, że to na ogół była jedak moja wina!!! Tym razem będzie inaczej!!! Zacznę od początku....

W piątek siedziałam sobie w domu i miałam ochotę na imprezę, aha, w ogóle przypomniało mi się, że w czwartek na imprezie z siostrą byłam, i że tak powiem, czułam mały niedosyt :-) Wracając do piątku, to wiedziałam, że Tomasz z Pawłem i z kimś pewnie jeszcze, mieli jechać do Gatecrasher i zastanawiałam się, czy by się do nich nie odezwać i nie jechać z nimi.... Potem mi jedak przeszło i postanowiłam zostać w domu. Pod wieczór zadzwoniła siostra i powiedziała, że iedługo przyjedzie po mnie David, bo ona złapała gumę i David zmieni koło, a ja zabiorę auto do domu, bo ona jest zdenerwowana i nie chce więcej prowadzić. Luz. I tak nie miałam co robić... Chwilę później zadzwonił drugi Tomasz i powiedział, że jadą do Oceany i żebym ja też wpadła. A więc szybko się wyszykowałam, pojechałam z Davidem po auto, a potem kochay David podrzucił mnie do Oceany. Było całkiem spoko. Już jakoś na samym początku wypatrzyłam sobie fajnego chłopca, ale oczywiście udawałam, że na niego nie patrzę i że w ogóle go nie zauważyłam. Kątem oka jednak na niego zerkałam i widziałam, że on jakby też jest mną zainteresowany. Jakiś czas później pokazałam go Agnieszcze, ona powiedziała, że fajny i żebym z nim zagadała! Nie ma mowy! Za chwilę patrzę, a ochroniarze wyprowadzają Tomasza! Agnieszka poszła za nim, tak samo H, Marcin z Justyną i Vlado... Chyba zostałam sama... Ale nie chciałam iść za nimi, bo właśnie w tym momencie podszedł do mnie te właśnie chłopiec! Zapytał czy zostałam sama i powiedział, że jak chcę to on dotrzyma mi towarzystwa. Chciałam... Większą część nocy przesiedzieliśmy w tej romantycznej czerwoej sali, przy cichej muzyczce i świecach. Ma na imię Luke i ma 21 lat! Kolejny młody chłopiec, ale to nic! Siedzieliśmy i rozmawialiśmy o wszystkim, aż w końcu zamkęli tą salę, więc przenieśliśmy się do innej, gdzie dołączyli do nas jego koledzy. Na koniec poszliśmy jeszcze potaczyć i okazało się, że Luke świetnie tańczy! Taki z niego młody, zrobiony chłopiec, co nie jest za dobre, ale ja jak zwykle się zakochałam! :-) Po zamknięciu klubu, odprowadził mnie do taksówki i wysyłał mi smski. Zobaczymy co będzie dalej... Wiem jedno, że tym razem ja tego nie popsuję i jeżeli ic z tego nie będzie to na pewo ie będzie to moja wina!!!